Don’t react, act!

Het is een uitspraak van de moeder van Hillary Clinton, de vrouw die de president van Amerika had kunnen worden: “Wees niet degene die reageert op anderen, maar handel zelf als eerste”. In het Engels komt het mooier over, maar dit is goed. Kies je eigen weg! Eén van de belangrijkste tips die ik ergens las over bloggen, maar die ook toepasbaar is op het video’s maken voor YouTube, is dat je vooral niet moet vergelijken met anderen. Natuurlijk is het leuk om andere blogs te lezen, soms ideetjes op te doen voor een mooie layout of iets dergelijks voor jouw eigen blog. Maar daar moet het bij stoppen…

YouTube

Onlangs surfde ik op een man-vrije avond eens uitgebreid langs diverse YouTube kanalen. Ik doe dat eigenlijk nooit, maar nu vond ik het wel grappig om eens te kijken hoe anderen hun eigen tvkanaal op YouTube runnen.
Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik ben behoorlijk trots op mijn ruim 5.800 volgers daar. Maar toen ik eens keek naar aanbevolen kanalen, bleek dat dit aantal maar peanuts was in vergelijking met anderen: 30.000, 50.000, de aantallen vlogen over mijn scherm alsof het niets was.

Don’t react, act!

Eigenlijk verbaasde mij dit. Zelf heb ik een “praktisch” kanaal. Bij mij kun je leuke knutsels zien, om vervolgens zelf te maken. Zelf heb ik ook een voorliefde voor deze stijl, voor de videos waarvan je iets leert. De laatste tijd kijk ik veel breifilmpjes, bijvoorbeeld. Zo leuk om te zien, en vooral ook om te leren hoe de verschillende stijlen (Europees of continentaal) werken.

Persoonlijk

Maar de kanalen met die hoge aantallen abonnees, zijn bijna allemaal “persoonlijke” kanalen. Ik hoorde Croco Jill een akelig verhaal vertellen, over haar zus, die nu de derde keer dat zij kanker kreeg dat niet zal gaan overleven. Ik zag de “Koet life familie”, met hun drieling en hun filmpjes uit het dagelijks leven (communie, naar het pretpark, in de achtertuin op de schommel).

Waarom ga je kijken naar de video’s van iemand die je helemaal niet kent? Naar het leven van iemand, waarbij jij op de bank zit en zelf iets van je leven had kunnen maken datzelfde moment?

Keerzijde

Vader Koet vertelde trouwens in een vlog ook over de keerzijde van zijn videos: de haat reacties. Iedere YouTuber krijgt ermee te maken. Ook de Diva, ik schreef er al eens over, in mijn blog over het modereren van reacties op je blog of kanaal.
Wat denk je van reacties waarin gescholden wordt met de meest erge ziekten, terwijl je drie onschuldige Koet kinderen in een videootje in de achtertuin ziet? Na enig onderzoek van vader Koet bleek dat een jong ventje (denk 13 jaar) al dit soort drek schreef. Zou zijn moeder dat weten? Volgens mij niet en ik denk tegelijkertijd dat daar een groot deel van het probleem zit.

Wat voor maatschappij leven wij dan, vraag ik mij samen met vader Koet af?

Je hoeft niet te weten hoe leuk mijn kinderen  zijn…

Privacy

Deze persoonlijke YouTube kanalen trekken enorme aantallen abonnees (over Enzo Knol heb ik het nog niet eens gehad…) met hun “gewone” dagelijkse beslommeringen. Privacy is hierbij een achterhaald concept. Alles zie je voorbijkomen. En daar haak ik als videomaakster af… Ik weiger alles op YouTube te gooien, om maar zo populairder te worden. Je hoeft niet te weten hoe leuk mijn kinderen zijn, je hoeft niet te weten waar ik woon, wat ik precies doe etc. Het zou voor mij voelen als het uitventen van mijn privéleven.

Dagtaak

Waar ik mij ook over verbaas, is de hoeveelheid filmpjes die mensen online plaatsen. Dagelijks vloggen lijkt de regel te zijn, of anders minstens 3x per week. Nou, sorry, dat lukt mij echt niet naast mijn gewone werk. Ik hoop niet dat ik ooit werkeloos word, maar zo ja, dan heb ik mooi alle tijd voor mijn YouTube…
Wat mij ook opvalt, bij andere DIY kanalen, is dat bij 3x per week een nieuwe video de kwaliteit van de knutsels absoluut achteruit gaat. Slordigheidjes zijn blijkbaar onvermijdelijk en dat wil ik dus pertinent niet. Voorlopig wil ik met een regelmaat (ook zo’n nodigheid blijkbaar) van 1x per maand een video maken. Een goede en mooie video!

Doelgroep

Als doelgroep bedacht ik hoogopgeleide slimme creativelingen, die korte filmpjes kijken en dan snappen hoe het werkt. Zelf hou ik ook het meest van dit soort snelle filmpjes. Maar in de praktijk kijken vooral kinderen naar mijn YouTube kanaal en die willen graag echt elke scheet voorgedaan zien. Dat klinkt niet aardig en dat neem ik eigenlijk gelijk terug. Kinderen die kijken hebben een groot voordeel: ze reageren. Ik had het al over de enkeling die niet leuk is, maar over het algemeen zijn ze echt schattig. Ik lees de nieuwe reacties weleens voor aan mijn eigen kinders, zo lief zijn die. Want op blogs krijg je tegenwoordig nauwelijks reacties, maar op YouTube des te meer.

Ik heb laatst ook gevraagd: wat willen jullie zien in een volgend filmpje, en daar ook reactie op gehad: iets met een vaasje. Dat lijkt mij ook leuk, dus daar ga ik mee aan de slag.

Wat wel lastig is door die “doelgroep switch”: ik heb ook een voorliefde voor handwerken. Mijn kantklostutorials wil ik ook blijven maken, met het risico dat mijn grote groep kijkers afhaakt. En om nou een nieuw kanaal te beginnen, met weer 0 volgers… Nee, dat wil ik niet (meer).

Ik keer weer gewoon terug in mijn eigen blog- en YouTube wereld en blijf trots op wat ik al bereikt heb. Het advies van Hillary’s moeder neem ik ter harte: “Don’t react, act!”. Ik ga op mijn eigen manier door en kijk niet naar het groenere gras bij de buren 😉