My bucketlist: gouddraad borduren gedaan!

Ik kan iets schrappen van mijn DIY bucktlist! Vorige week ben ik naar een workshop goudborduren geweest in museum Catharijneconvent. Daar kreeg ik samen met 14 andere dames les van restaurateur Ulrike Mullners. Het werd een geweldige zen-dag (borduren geeft rust!), waarin mijn beide passies geschiedenis en handwerken samenkwamen.

Workshop

De workshop in Utrecht hoorde bij de tentoonstelling de Middeleeuwen in gouddraad en zijde, waarvan ik bij de opening geweest was. Het museum Catharijneconvent is een kwartiertje lopen vanaf het station. Dat is een leuke wandeling. De hele binnenstad was al in Tour de France stemming. Bomen waren versierd met band met rood witte bolletjes en overal hingen vlaggetjes, want op 4 juli start de Tour hier!

Hierboven zie je de ingrediënten voor een lekker dagje borduren: een duidelijke uitleg op papier voor thuis, een zakje met gouddraad en borduurzijde, een voorgetekend motiefje in borduurring, een lijmklem om de borduurring mee vast te zetten en de dop van mijn fototoestel, want ik wil jullie natuurlijk laten meegenieten.

Technieken

Van tevoren had ik al bedacht dat ik een broche wilde maken. Ik ben niet het type om mijn maaksels aan de muur te hangen, ik loop er liever zelf mee;-) Het motief van de drie paisleyvormen is iets te abstract voor mijn smaak, maar deze workshop was duidelijk bedoeld om de technieken te leren. Dus ik ben niet eigenwijs geweest en heb flink geoefend. Het voelt alsof ik nu voldoende bagage heb om zelf aan de slag te gaan!

Alles was goed voorbereid. Het borduurwerk was ready to sew en alle benodigdheden lagen klaar. Na een uitleg begonnen we met het eerste (en makkelijkste) motief, dat je hieronder rechts op de foto ziet.

Goudborduren (of in het Engels: goldwork) lijkt makkelijker dan het is. De gouddraad bestaat uit een draadje en daar omheen is dun goud gewikkeld. Het is dus niet massief. Naarmate je langer werkt, heeft de gouddraad dan ook te lijden van vele aanrakingen en zweethandjes. Dus gaat de wikkel sneller los of wordt ‘ie lelijk.

Het is handig dat de borduurring vastgezet wordt op tafel met zo’n klem, want dan heb je twee handen vrij om te werken. Zo kun je bijvoorbeeld onder een draad straktrekken en vasthouden met een hand, of je draait de gouddraad, zodat het goud er steviger omheen gewikkeld wordt.

Eigenlijk had niemand aan het einde van de dag alles klaar. Maar je weet nu wel hoe je het thuis moet afmaken. Ik heb zelfs nog even in de trein terug naar huis zitten borduren!

Soortgenoten

Wat ik altijd grappig vind aan dit soort cursussen: je ziet er soortgenoten. Het was een groep vol creatieve dames, ook gek op bijvoorbeeld haken of kantklossen. En eveneens met een voorkeur voor ietwat aparte (zelfgemaakte) kleding of sieraden. Zelf had ik een soutache broche op. Maar wat dacht je bijvoorbeeld van de ringen van Maja Houtman, met 3 stenen tussen je vingers, zonder zichtbare verbinding! Hij staat op haar website op pagina 1, onderaan.

Eindresultaat

Nou, voor een eerste keer vind ik dit best aardig. Maar ik laat ‘m niet zien naast de foto van het voorbeeld dat door de juf was gemaakt, dat wordt heeeel genant… Ik heb ‘m afgewerkt met een rondje karton met daarop vilt met een veiligheidsspeld, zodat ik ‘m kan dragen als een broche.

Het was leuk om weer eens echt met de hand te borduren. De vorige keer borduurde ik op een kartonnen kaart en dat is een onprettige ondergrond. De laatste tijd borduur ik vooral machinaal…

Deze workshop was best intensief, maar gaf mij veel energie. Zo’n dagje voor jezelf is gewoon lekker om weer even de accu op te laden. Wat natuurlijk ook meehielp, dat ik op de terugweg in Hoog Catharijne (of nu tijdelijk omgedoopt tot Mont Catherine) tegen een geweldig paar schoenen aanliep…