
Valentijnsdag en vestje
Vandaag is het Valentijnsdag. Maar momenteel kan ik mijn kadootje gewoon niet geven… Verder ben ik weer aan de slag gegaan met mijn vestje van merinowol. Heerlijk zacht, maar hij is nog niet helemaal geschikt om aan te trekken.
Valentijnsdag
In het verleden maakte ik de volgende kleinigheidjes voor Valentijnsdag. Misschien leuk als inspiratie?

Hartjes haken is niet moeilijk.

Een hartje borduren is altijd leuk om te doen, en het resultaat is zo schattig!

Het vergt even oefening, maar als je zoʻn zwarte lakstift hebt met een slank kwastje, dan maak je deze hartjesenvelop zo na. Een volgende keer zou ik er maar eentje maken. Die valt dan nog meer op.
Mijn Valentijnskadootje is bescheiden: een chocolade hart van Tony Chocolonely. Ik kocht ʻm ruim op tijd, maar kon niet voorzien dat manliefʻs kies afbrak. Hij kan morgen pas naar de tandarts, dus vandaag geen chocola voor hem…
Vestje

Inmiddels heb ik alle onderdelen van mijn vestje aan elkaar genaaid. Als je het vestje zo ziet liggen is het een kwestie van “ik zie, ik zie, wat jij ook ziet…” Oftewel: de te smalle mouwen bij de oksel. Ik vrees dat ik het los moet gaan maken, en een spie breien en ertussen zetten.
Ook het voorste gedeelte is nog niet goed. Ik wil daar een lang stuk voor breien, dat dubbel doen en dan aan de voorpanden en de hals naaien. Want nu is het te smal.
Wel lastig hoor, werken zonder patroon. Maar uiteindelijk gaat het mij lukken!

