Afgelopen weekend was ik al een beetje in de relaxte zomerstemming. Ik mijmerde een beetje over het blogonderwerp van maandag. Wat zou ik doen? De sokken van oma die af zijn? Mijn blouse in de categorie twijfelachtig? De houtstempel voor textiel? Het leven besliste anders: zondagavond maakte ik een rouwkaart voor de buurman. Vandaag zou dochter trouwen. Ik ben nu vrij, omdat ik samen met dochter in het stadhuis zou gaan kijken hoe een trotse vader met haar naar voren liep...

Carpe Diem is het motto dat in mijn ring staat gegraveerd. Pluk de dag, want het leven kan kort zijn. Het was weer nodig een condoleancekaart te maken. Waar is de tijd gebleven, dat ik enkel huwelijks- of geboortekaartjes knutselde…? Condoleancekaart Vandaag laat ik de condoleancekaart zien die ik onlangs maakte voor iemand uit de buurt. Een paar jaar ouder maar dan wij… Ik kende hem van de volleybalvereniging, hier in de wijk. Slechts een paar maanden geleden kwam het slechte nieuws voor hen. Hij laat een vrouw en drie kinders achter, in de leeftijd waarin ze een papa nog zo hard nodig hebben. Rouwverwerking Ik sta maar in de…