Haakboek van Karin Bloemen

Na Bobbi Eden ontdekte ook Karin Bloemen het haken… Jaja, weer zoʻn BN-er die opeens gaat handwerken, dacht ik. Maar toen manlief uit de bibliotheek Haken à la Bloemen voor mij meenam, was ik om. Wat een mooi en leuk boek!

Haken à la Bloemen

Het boek was gloedje nieuw, dat leest altijd zo fijn (en ruikt zo lekker!). Toen ik begon te lezen, werd ik nog enthousiaster. Karin blijkt een vergelijkbare creatieve jeugd als de mijne te hebben gehad, met een handwerkende moeder die je alles kon leren. Daarnaast is het boek mooi kleurrijk vormgegeven.

Veel vesten in Haken à la Bloemen roepen een “wil ik ook maken” gevoel op. Zo viel ik voor het meer bescheiden witte vest. Als je benieuwd bent, kun je via deze link het boek bij Bol hier bestellen.

Ook de vesten met een zacht fluffy randje zijn leuk. Al twijfel ik, want op blogs las ik dat dit garen lastig is om mee te werken.

Granny squares

De ontwerpen in Haken à la Bloemen zijn gemaakt van granny squares. Ik leerde destijds letterlijk om mijn squares te maken van granny 😉 Dat proeflapje heeft wonderlijk genoeg de tand des tijds doorstaan en is meerdere malen met mij mee verhuisd. Ik koester het.

Mijn granny vest

Granny squares zijn o zo handig zijn om restjes wol mee op te maken, mits je draad dezelfde dikte heeft… Wij kregen uit de nalatenschap van mijn manʻs oma een dikke granny deken, met zwart als verbindingskleur. Prachtig, maar wij leggen in de praktijk nooit zoʻn sprei op bed. In de kast laten liggen is zonde, dus het was tijd voor een tweede leven. Ik toverde de grannyʻs van oma om in een poncho, die heerlijk warm is over een sweater of shirt met lange mouwen.

Maar ik had nog een flinke rest van die tweepersoons deken over! Daarvan wil ik een halflang granny vest maken. Ik was al begonnen, had een flinke rand gehaakt, maar…

De wol van de rand is te slap in tegenstelling tot de rest en krult om. De zachte dunne wol van Zeeman is duidelijk niet geschikt. Jammer, maar ik ga toch uithalen. Ik denk nog aan een experiment met dubbele draad, al vrees ik dat dit niet lekker haakt, zelfs niet met een dikkere haaknaald.

Ook kriebelt het vest in mijn nek, dus daar wil ik nog een restje zwarte joggingstof tegenaan zetten. Want ik wil een vest waar ik in kan “wonen”. Een vest dat ik dagelijks aan trek, omdat het zo lekker zit!

Vesten

Dus voor 2022 heb ik twee vesten op het programma staan. Eentje voor de winter, mijn granny vest, om nu mee bezig te zijn en eentje voor de zomer, de Olga cardigan. Dat zijn echt bij het seizoen passende kledingstukken. Want Olga is heel fijn filet gehaakt (met gaatjes dus) en de granny is dik en winters.

Wel is het jammer dat ik niet zoʻn snelle haakster ben. Daarom ga ik nu snel weer verder…