En van je hela hola…

…houdt er de moed maar in. Dat geldt voor iedereen in lockdown-land. Tel daarbij op een pijnlijke slijmbeurs ontsteking, waardoor handwerken lastig wordt en verbaas je over het verschijnsel veerkracht. Dit wordt dus geen ongezellig huilie huilie blogbericht!

Lockdown

Ook bij ons wordt alles anders met kerst. Ik had net gereserveerd voor de kerst kerkdienst (moest vanwege c.), manlief wilde ook eens gezellig mee, en er kwam een favoriete dominee, die niet zo vaak in onze kerk preekt. Helaas… Ik heb nog geen mailtje ontvangen, maar aangezien onze kerk solidair is met winkeliers en horecamensen, wordt dit vast weer een onlinedienst.

Mijn man is tweede kerstdag jarig. Dat vieren we nu ook weer in heel kleine kring.

Maar…we maken er wat van! We zijn gezond, we wonen in een fijn huis en maken het gezellig met elkaar.

Slijmbeurs

Ik ben gewend altijd veel te handwerken, dus die slijmbeursontsteking die de dokter constateerde, verbaasde mij. Het gekke is dat ʻie een beetje door mijn lijf lijkt te varieeren van dag tot dag, van mijn linker- naar mijn rechterschouder en weer terug. Ik ben drastisch geminderd op creatief gebied en heb zeker twee weken niet gehandwerkt. Maar ook dat pak ik positief op: in plaats daarvan heb ik weer heel veel gelezen en getekend. De nieuwe header maakte ik op mijn Ipad met het programma Procreate.

Het is nog volop in de experimentele fase. Het blijft met verschillende beeldschermen (en tablets en telefoons) altijd weer interessant hoeveel je van de tekening ziet 😉 Met mijn blog valt dat wel mee, maar mijn YouTube slider is echt een ander verhaal…

Gelukkig gaat het beter. Ik brei af en toe al weer voorzichtig een toertje aan mijn kerstsok.

Kerst in huis

In de tussentijd komt er elke dag wel iets bij qua kerstversiering. Dit is onze keuken.

De kerstsok is gebreid door mijn BFF (die ook die geweldige kerstsokken voor ons vieren breide). Het herten hartje met bont kocht ik ook bij de Intratuin. De candy cane zat in de goodiebag van Christmaholic, waarvoor ik drie jaar geleden gastblogger was. Het kerstdorp bij het keukenraam staat trouwens nog niet. Manlief was thuis op de vrijdag dat ik die verrassing gepland had;-) Ik zie nog wel of ik het dorp opzet. Heb er wel zin in.

Ik sluit af met een blik op onze creaboom. Wij hebben namelijk twee kerstbomen staan: een echte dennenboom en een houten ʻverantwoordeʻ variant. In de houten boom doe ik alle creatieve versieringen. Op de foto zie je een fractie daarvan: gebreide kerstballen, een glitterbal van piepschuim met pailletten en de nieuwste aanwinst: een fotolijstje met Frenkie, de kat van onze dochter die op kamers woont. Het is heel slim gemaakt, de basis is een omhaakte ring, met schulpjesrand daar omheen. Daar zit een verhaal achter: van Johanneke, die ik ken van bijbelkring, krijg ik altijd een kerstkaart met zoʻn haakwerk. Linksboven zit er nog eentje verstopt in bordeauxrood. Dit jaar heb ik fotoʻs laten afdrukken en erachter geplakt. Ik ben daar zo blij mee!

Veerkracht

Terwijl ik er de moed inhou, zie ik dat ook bij anderen. Onze jongste dochter heeft een bijbaan bij het tuincentrum. Omdat daar een grote dierenafdeling is, mag dat gedeelte openblijven. Maar toen wij vandaag langsfietsten, zagen we andere medewerkers al slepen met de kerstbomen. Die worden blijkbaar klaargezet voor afhaal bestellingen.

Het is ook niet de eerste keer. Veel zaken gaan terug naar hun lockdown-modus en concentreren op hun webshop en afhaalmogelijkheden, als dat tenminste mogelijk is. Het lijkt mij zo erg als je in de horeca werkt, of bijvoorbeeld kapster bent. Voor mij verandert er weinig, bij ons zat er al bijna niemand meer op kantoor. Officieel heb ik al vrij, maar door allerlei afspraken is de komende dinsdag nog mijn laatste werkdag. Daarna begin ik op 3 januari weer (vanuit huis…).

We zingen het maar weer uit en in de tussentijd blijf ik veel wandelen.

Blijf gezond allemaal, en toch een fijne week!