Mooi Zeeland

Afgelopen week hebben we heerlijk vakantie gevierd in Zeeland. We zagen Middelburg, Vlissingen en het strand van Zoutelande, maar het hoogtepunt was museum De Bevelanden in hartje Goes!

Goes

Onze eerste vakantie samen beleefden wij ‘in de vorige eeuw’ in Goes. Nu was het station, dat naast ons hotel van destijds lag, de bestemming om daar samen met jongste dochter onze oudste af te halen. Zij was een groot deel van de week alleen thuisgebleven en had gestudeerd en gewerkt bij de Appie. Na het werk van vandaag was zij in de trein gestapt en nu waren we weer compleet.

De dag erna kwamen we terug in Goes. Het regende dat het goot, dus na wat winkelen, waarbij we goed slaagden, was het mooi tijd voor het museum!

Museum de Bevelanden

Het was echt jaren geleden geweest dat ik in Goes het museum had bezocht. In mijn idee zaten ze meer in een achteraf locatie, en waren het vooral landbouwwerktuigen die ik zag. Niet helemaal my cup of tea…

In diverse kranten had ik al positieve recensies gelezen over de huidige tentoonstelling. Op de valreep (nog enkele weken te gaan) heb ik het sublieme borduurwerk in Zeeland gezien.

Merklappen

Natuurlijk kom je bij een tentoonstelling over borduren in het verleden uit bij heel veel merklappen en stoplappen. Ik heb nooit het geduld voor borduren gehad. Een kerstkaart met miniatuurtje van 5 bij 5 cm was mijn maximum. Dus ik weet hoeveel werk er in zo’n grote merklap zit!

Maar er was ook klederdracht te zien, zoals de prachtige geborduurde Axelse strikken van de rok.

Klederdracht

Het mooiste vond ik toch de klederdrachtzolders. Ik heb een voorliefde daarvoor. Vorige zomer werd ik blij verrast in Hellendoorn.

Deze zolder was nog beter: uitsluitend Zeeuwse kleding, waar ik gek op ben. Ik bleef maar klikken met mijn camera. Dankzij mijn goede spiegelreflex kan ik heel aardige plaatjes maken zonder flits. Na een aantal jaren ervaring is spelen met het weinige licht niet meer zo’n probleem. Dankzij de digitale fotografie zie je natuurlijk gelijk op je scherm of de foto goed is.

Ook de video waarin een jong meisje de Axelse dracht aan doet is leuk. Ze praatte zo plat, dat mijn meiden haar absoluut niet konden verstaan. Zij zijn zo gewend aan ABN, maar gelukkig was het ondertiteld. Zelf kon ik het wel volgen. Het Hoeksche Waardse dialect dat mijn opa vroeger sprak, is redelijk verwant aan het Zeeuws.

Zoutelande

Na het museum was het droog. Toen we Zoutelande binnenreden, begon de zon zelfs te schijnen. Vooral de meiden wilden hierheen, vanwege het liedje van Blof. Ze wilden poseren bij het plaatsnaambord, voor een leuke Instagrampost 😉 Het oude strandhuis schijnt niet te bestaan, maar we waren blij dat we hier waren…

In mijn hoofd was ik de laatste dag al een beetje thuis. Ik heb vooral mooie strandfoto’s genomen, voor de renovatie van onze trap thuis. Daar wil ik aan de smetteloze witte muur (jawel, ik heb geschilderd!) vier vierkante canvasfoto’s hangen met zeegezichten.

Ook was ik benieuwd of het nieuwe frontje, met de ontbrekende spanningsveer voor mijn trapnaaimachine al binnen was uit Engeland…

Zeeland was weer heerlijk. We hebben nog geen zomervakantie geboekt, maar ik zou het niet erg vinden om hier weer terug te komen!