Mijn miniatuur kas – De DIY Diva

Voor mijn verjaardag kreeg ik Cathyʻs flower house cadeau. Een DIY miniature house, dat enkele weken geleden via een “koopjesdeal” website te koop was voor bijna 40 Euro. Er zit zelfs een ledlichtje in en ik vind ʻm geweldig!

Veel werk

De handleiding was in het Frans, op zich geen probleem voor mij. De fotoʻs maken tekst ook overbodig. Het is wel veel werk. Je begint eerst met de houten dingetjes, dan volgt het papierwerk waarmee je bijvoorbeeld gieters en plantpotten maakt en tenslotte zijn daar nog de vele planten. Die moeten blaadje voor blaadje uitgeknipt worden.

Beetje zat

Wel merk ik, na een flink weekje in elkaar zetten, dat het heel veel werk is. Ook leuk: ik leer weer wat meer over mijn eigen voorkeuren. Het begin was top. Ik plakte de houten kastjes en rekjes in elkaar. Weinig werk en snel resultaat!

Daarna volgde de papieren of kartonnen miniatuurtjes, denk aan emmers en gieters (jawel). Maar de echte klus bleken de bloemetjes en plantjes. Vooral de papieren versies daarvan was ik al heel snel zat.

Dus ik heb een beetje gesmokkeld.
De DIY Diva over het groen in haar miniatuur kas.

Dus ik heb een beetje gesmokkeld. Want als mijn kasje klaar is, wie zal dan weten dat plant A niet in de handleiding stond, en door mijzelf is gefreubeld met restjes snel-klaar-spul…

Het leukste werk

Het grote werk blijk ik toch het leukste te vinden, omdat je dan snel resultaat ziet. Na het kleine gepriegel om de inhoud van de kas te maken, is de buitenkant aan de beurt. Het vouwen van het dak in de gleufjes was nog lastig, maar lukte na een tijdje prutsen wel.

Klaar

Al met al ben ik er een maand mee bezig geweest. Niet fulltime natuurlijk, maar zeker in het weekend wel een aantal uren achter elkaar.

Nadat ik ook de ʻglazenʻ kas in elkaar had gezet, was het tijd voor de grote montage. Lees: dat is het moment dat het mopperen begint. Want nu moet alles dat je hebt gelijmd ook precies in de gaten passen. Je raadt het al: dat deed het dus niet. Het begon er al mee dat ik de tekening voor de vloertegels op de verkeerde kant had gelijmd. Uiteindelijk heb ik dus zelf de bodemtegels geschilderd. Ik heb moeten vijlen en ik moest voor het grovere werk aan de slag met een hobbymes. Dat leverde een flinke jaap in mijn ringvinger op. Maar, gehavend en wel heb ik het gefikst!

De zwarte strepen op het plastic, zodat je de vouwflapjes niet meer ziet, waren nog een hele klus. Het leukste kwam daarna: de buitenkant versieren en vergroenen.