Aardig en stekelig…
De DIY Diva verwende zichzelf met een ʻZeeuws survival pakketʻ en hielp daarmee ook een kleine winkelier en ze vond een ‘Me made may’ manier om anderen mooi op 1,5 meter afstand te houden!
Aardig
Het is net als: ʻwil je eerst het goede of het slechte nieuws horen?ʻ Ik begin dus met het aardige, dat ik aankondigde in de blogtitel. Ik had mij echt voorgenomen om geen nieuwe crea voorraad aan te leggen en dus niets meer te kopen. Dat lukte heel goed, maar toen kwam de corona crisis. Zelf ben ik in vaste dienst, en volgen wij de ambtenaren CAO. Dus God Dank ben ik geen ZZPʻer of kleine zelfstandige. Want dan heb je naast de angst dat jijzelf of je familie ziek wordt, ook nog een heel groot financieel probleem.
Ik volg een aantal blogs, waarvan ik Blij dat ik brei zeker kan aanraden. Jeanet uit Arnemuiden heeft een winkel en schrijft al jaren over de leuke projecten die je met wol kunt maken. Ze vertelt in haar blogs ook eerlijk dat het financieel geen vetpot is (en dat was nog voor corona). Dus toen ik las over een ʻZeeuws survival pakketʻ, ging ik voor de bijl. Bovendien is er niets zo leuk als een verrassingspakketje voor jezelf!
Ik ben superblij met de inhoud. Ik verklap niet alles, je ziet maar een deel op de foto. Ik heb gelijk iets nieuws geleerd: ajour breien! Naar mijn favoriete Zeeland op vakantie zit er dit jaar waarschijnlijk niet in. Ik denk zelfs dat we helemaal niet gaan dit jaar. Want het moet wel leuk zijn, en dat is het voor mij niet als de restaurants en zwembaden dicht zijn en je moet oppassen of mensen wel 1,5 meter afstand houden…
Stekelig
Dat brengt mij gelijk op mijn tweede onderwerp: stekeligheden. Ik maakte al een tijdje terug dit jasje met cactusmotief. Leuke stof he? Weet je hoe ik daar aan kwam? Mijn ouders kochten nieuwe gordijnen en mijn moeder vroeg om de restjes stof daarvan.
Dus nu loop ik gekleed in gordijnstof 😉
Het jasje is een remake van mijn favoriete Knip patroon van mijn matrozenpak.
Ik was in die tijd wat breder en had een full bust adjustment uitgevoerd op het jasje. Zodat alles er wat beter in paste… Maar voor de cactus variant had ik dit teruggedraaid. Helaas, want nu trekt ʻie een beetje op de schouders. Daar heb ik te weinig ruimte blijkbaar. De sluiting met kraaltjes zette ik over van een gekocht Didi jasje, maar achteraf denk ik: ʻdat had netter gekundʻ. Ik had vooraf niet genoeg ruimte overgelaten, dus moest ik die schuin inzetten. Dat is niet zo mooi.
Hier een foto, met corona haar… (Ik had al drie weken voor de lockdown een kappersafspraak, die toen al niet doorging omdat ik grieperig was.)
Kortom: geen topper. Maar wel handig om met een cactusprint iedereen op anderhalve meter te houden! Want ik blijf mij verbazen over mensen die gewoon weer dichtbij je lopen. Ik ben zoʻn bangerd in de supermarkt, die expres om 8.00 uur al inkopen doet, omdat het dan rustig is. Ik denk er zelfs over om een zelfgenaaid mondkapje op te doen op straat en in de winkel.
We zien wel hoe het allemaal verder gaat. Voorlopig lijkt het gelukkig de goede kant op te gaan!
