Mijn winterjas

Of de titel zou beter kunnen luiden: mijn mega Masai winterjas, want die kant gaat het momenteel wel op…

Groot

Eigenlijk had ik beter moeten weten. Ook toen ik mijn giraffenjas maakte van een patroon uit de KnipMode, viel deze ontzettend groot uit. Dat maakte destijds gelukkig niet uit, omdat ik zwanger was. Mijn hele zwangerschap heb ik de jas kunnen dragen.

Maar ook daarna, zoals je op bovenstaande foto ziet. Ik heb toen ik weer in proporties was de zijnaden ontzettend ingenomen.

Bij mijn komende jas heb ik tussendoor wel gepast, met de patroondelen aan elkaar gespeld. Het leek wel ok, maar toen had ik nog niet de twee lagen fiberfill en mijn gewatteerde blauw fluwelige voering erin…

Kortom: toen ik voor het eerst mijn jas met voering(en) paste, leek ik kolossaal. Ik was een klein meisje, dat helemaal wegviel in de mega Masai jas. Het ruitpatroon maakte het er niet beter op.

Smaller

Omdat de mouwen er nog niet inzaten, had ik nu meer speelruimte. Ik heb aan beide zijden 5 cm eraf gehaald (of eigenlijk 10 cm: 5 voor en 5 achter). Dat was een flinke verbetering. Daarna heb ik opnieuw de mouwingang geknipt. Deze versie zie je op de foto hieronder.

Toch vind ik de jas nog vrij kolossaal. Omdat ‘ie zo dik is, zit er ook weinig soepelheid in. Het is meer een harnas. Een jas net als het standbeeld in Rotterdam van koningin Wilhelmina door Charlotte van Pallandt…

Op het patroon, overgetrokken op puinzakken van de Action, heb ik voor een volgende jas flink versmald, maar nu in het midden van de patroondelen. Daarna heb ik de halslijn weer bijgetekend.

Maar ik twijfel nog: het zit nu goed, zeker bij mijn buik moet het niet strakker worden. Ik vraag mij af of de dubbele laag fiberfill toch beter geknipt kan worden, totdat ik maar één laag overhou. Maar ik ben een koukleum: liever een bolle jas, dan een koud lijf…

Ik twijfel nog even verder en ga weer terug naar mijn naaizolder!