Leids laken in heropend museum

Het leek mij zo’n leuke deal: ik maak met 2 meter Nieuw Leids Laken (geen bedlaken, maar mooie wollen stof) een mooie jas en maak zo reclame voor de heropening van museum de Lakenhal. Niet alleen op mijn blog of YouTube kanaal, maar met die jas aan ben ik dagelijks een levende reclamezuil! Het liep anders…

Museum de Lakenhal

Het museum is echt jarenlang dicht geweest voor een renovatie. Dat lijkt tegenwoordig wel een trend te zijn: het Rijksmuseum sloot voor bijna een decennium en museum Boymans in Rotterdam zal ook enige jaren niet te bezoeken zijn.

Ook de Lakenhal was lang dicht, maar opende afgelopen week weer.

Nieuw Leids Laken

Het laatste Leids Laken, een vrolijke bloemetjesprint door couturier Edwin Oudshoorn stamt uit mei 2018. Op het laken op deze pop is er ook extra blingbling toegevoegd.

Daarvoor mochten kunstenaar Christie van der Haak en designer Mae Engelgeer aan de slag.

Via de nieuwsbrief van het museum las ik over de nieuwe stof, die door Claudy Jongstra ontworpen was. Helemaal mijn ding én passend bij mijn zoektocht naar “het goede leven”: vooral de achterliggende visie van de kunstenaar sprak mij zo aan. Zij werkt met biologische verfstoffen en materialen.

Dus ik waagde een mailtje aan een samenwerking. Behalve een ontvangstbevestiging heb ik nooit een reactie mogen ontvangen, zelfs geen afwijzing. Ik heb nogmaals een berichtje gestuurd, maar nee. Niets.

Jammer hoor. Na mijn bezoek aan de Lakenhal snapte ik waarom…

Geweven landkaart

Bij de heropening was het museum enkele dagen lang gratis en er waren diverse feestelijkheden. Zelf was ik heel benieuwd naar de toelichting van kunstenares Ankie Stoutjesdijk op de geweven landkaart van Leiden. Dat was op vrijdag. Ook een dag dat nog niet iedereen vrij is, dus ik hoopte op een iets rustiger museum dan in het weekend. Dat was gelukkig ook zo.

Het wandkleed was mooi. Rechts op de foto zie je de kunstenares een toelichting geven. Dit was de eerste keer dat zij met textiel werkte. Ankie Stoutjesdijk is zelf grafisch vormgeefster en werd geholpen door het Textielmuseum in Tilburg bij het weergeven in textiel.

Klinkt een beetje gemeen, maar toch was ik teleurgesteld. In mijn gedachte was de ontwerpster van het wandkleed een artistieke dame (een soort “tante Til” uit de familie Knots), met heel veel textielervaring, die zelf achter het weefgetouw was geklommen. Nu had ik de indruk dat zij iets moois had ontworpen, maar dat het niet had uitgemaakt of dat op papier, hout of textiel terechtkwam. Maar tegelijkertijd besef ik dat ik hiermee ook de vriendelijke Stoutjesdijk tekort doe.

Op deze detailfoto zie je hoe aaibaar deze landkaart is. Dat mag natuurlijk niet, daarom is er een klein lapje ernaast bevestigd, waar je wel aan mag komen.

Laken…

Het museum vertelt de Leidse geschiedenis, dus met kunst van zowel Rembrandt als Jan Wolkers. Er is aandacht voor de stad en de bijbehorende lakenindustrie. In het stalenboek mag je lekker voelen aan het Nieuw Leids Laken.

In de museumwinkel is er een ingenieus draaisysteem om de rollen stof op te slaan.

Hier stond dan ook de prijs per meter vermeld. De eenvoudigste (met weinig kleur) is 125 Euro, de rest kost 175 Euro.

Ja, per meter!

Ik snapte gelijk waarom ze mij geen 2 metertjes gaven… Hahaha.

Toch vind ik het in dat soort situaties jammer dat ik niet rijk ben. Dan zou ik gelijk mijzelf 2 meter gunnen. Maar ja, ik ben weer rijk in tijd. Ik kan op vrijdag lekker het museum in!