Naai erfenissen

Als mensen weten dat je graag naait, dan krijg je nog weleens wat toegestopt. Zo heb ik inmiddels drie oude, houten naaidozen geërfd. Je ziet ze links(boven) op de foto. Natuurlijk zitten daar de bijbehorende schatten uit het verleden in…

Naaimeubel

De grootste naaidoos staat op de voorgrond. Ik kreeg ‘m voor mijn verjaardag, van mijn schoonmoeder. Eigenlijk is het meer een naaimeubel. Je kunt ‘m handig uitvouwen. Een bekende klassieker, die ik nog altijd gebruik. Al mijn garenklosjes zitten erin, plus nog wat fournituren zoals veiligheidsspelden, een meetlint en grote naalden.

Ladenkastje

Daarnaast heb ik er eentje geërfd van een van onze ‘geadopteerde’ oma’s. Wij waren in de gelukkige omstandigheden wat oudere dames in onze omgeving te hebben, die voelden als familie en op hun manier met ons gezin meedraaiden.

Oh, nu ik de foto bekijk zie ik de hoeveelheid stof erop… Deze naaidoos is goed gevuld. Ik gebruik ‘m vooral als ik naalden nodig heb. Aangezien die bij mij altijd kwijtraken, spreek ik de enorme voorraad aan die oma Elly mij naliet. De maaswol om sokkengaten mee te stoppen is een stilleven op zich… Namen uit het verleden: Nylono, en vooral Modinetje!

Het leuke is dat er ook andere doosjes uit een voorbije tijd in zitten: diverse Agio sigarendoosjes, Decca grammofoonnaalden en ronde Olivetti doosjes voor typmachinelint… Deze zijn dan gevuld met knoopjes en andere fournituren.

Naaidoos

De “nieuwste” kreeg ik van mijn zus. Deze, de meest zelfgemaakte doos, kwam nog van de vorige (Zwitserse) bewoonster van hun Franse huis. Op het hout zijn zelf alfbeeldingen gebrand. Tot nu heb ik niet echt een bestemming ervoor. De binnenkant is niet zo bijzonder: wat spijkers voor garenklosjes en een naaigerei uit een hotel. Maar wat ik daarin ga verzamelen daar denk ik nog eens over na, want oude spullen zijn het leukst als je ze echt gebruikt!