Outfitpost met René Froger !

De DIY Diva is morgen op tv met René! Ik heb een voorkeur voor aparte outfit posts, maar die van vandaag is echt te gek… Lees alles erover hoe ik René Froger zo gek kreeg om te figureren in mijn nieuwste outfit post 😉

TV

Werken bij een archiefinstelling klinkt voor sommigen misschien saai (dat is het niet trouwens, ik zou er een soap over kunnen schrijven). Maar mijn werk heeft het voordeel dat ik af en toe iets mag zeggen over stambomen op tv. Het familiegeschiedenis programma Verborgen Verleden is weer begonnen. In de aflevering die zaterdag 22 oktober om 20.30 uur begint op NPO 2, vertel ik René over zijn Amsterdamse voorouders…

Toen ik hoorde dat ik dit klusje mocht doen, bedacht ik mij dat ik op die manier gelijk een leuke outfitpost kon maken! Want meestal worden er op de set wel een paar foto’s gemaakt. Zo niet, dan zou ik achteraf gebruik maken van screenshots van tv. De foto is helaas niet super. Ik hou niet op foto’s. Op dit plaatje sta ik nog enigzins normaal, terwijl René net iets beweegt. Maar geloof me…dit was de leukste…
(Fotocredits: Ferry en Meta van Blazhoffski Productions)

Ik koos voor mijn zelfgemaakte velours watervalhalstop (een geweldig Scrabblewoord trouwens), met daarover een SPS shrug (5 Euro in mega-uitverkoop) en een gekochte skinny (Yessica van C&A). Het geheel werd voor tv afgestyled met een nep bloedkoralen ketting met nep gouden Zeeuwse knop sluiting en op deze foto met mijn nieuwste patta’s: heerlijke Sketchers.

Watervalhalstop

Helaas kon ik nergens meer achterhalen waaruit ik dit patroon haalde. Wel weet ik dat er ook een jurkversie van was. Mijn top komt of uit de KnipMode of uit de BurdaStyle van een aantal jaren geleden. Bij de grote opruiming van mijn patronen is deze waarschijnlijk “gesneuveld”.

Sinds mijn jeugd heb ik een voorliefde voor het heerlijk zachte velours. Dit is Stenzo stof, eigenlijk bedoeld voor kinderkleding… Ik kocht deze lap van 1 meter in mijn favo kleur petrol/turquoise met een favo vintage print op een Stoffenspektakel. Eenmaal thuis merkte ik dat er sprake was een fabrieksfout, want de vleug was verkeerd. Als je de print goed legde met het patroon, dan ging dat met de vleug mee… Omdat dit niet de goedkoopste stoffen zijn, besloot ik de fabrikant te mailen, die keurig reageerde. Ik mocht gratis een meter van een andere stof met dezelfde prijs uitkiezen, die vervolgens een dag later bij mij in de brievenbus stak! Heb ik vervolgens de foute-vleug-stof weggegooid? Nee, tuurlijk niet. Hij is iets minder mooi dan bedoeld, maar wel draagbaar!

Eigenlijk is 1 meter veel te klein, of beter gezegd te kort voor een trui. Na enkele keren wassen zit de top net een tikkie strak, waardoor het iets minder een “topper” is (om in het juiste vocabulaire te blijven). Ik draag ‘m sowieso met een hemdje eronder, want als je bukt heb je giga inkijk met zo’n watervalhals. Ik kan de top dragen met een van mijn twee strakke broeken (paars en petrol), die daarom de Kondo opruimwoede ontsnapten.

Hoe is René?

De opnames verliepen soepel en ik vond René Froger erg vriendelijk. Hij had ook zijn personal assistent Esther Oosterbeek meegenomen. Jawel, de voormalige Dolly Dot, dé popgroep uit mijn jeugd, deed zijn make-up. Omdat ik blijkbaar nogal bleek bij hem afstak, kreeg ik van haar ook een poedertje op mijn gezicht! (Toen ik later thuis in de spiegel keek, vond ik dat ik een soort wortelachtige gelaatskleur ervan had gekregen. Maar op tv valt dat hopelijk wel mee.)

Alles werd met één camera gefilmd en moest wel vier keer over, om het vanuit diverse standpunten te laten zien. Dat hield in dat ik alles dus vier keer moest vertellen, inclusief de stamboomtechnische verassingen. Op een gegeven moment “hoor” je jezelf ook praten… Ik ben daar heel slecht in. Maar geen probleem voor René, die was gewoon vier keer verrast door de resultaten! In het echt is hij net als hij overkomt op tv: de gezellige joviale Amsterdammer, die tegelijkertijd heel professioneel meewerkt, zelfs onwetend bij mijn outfitpost 😉

Ik heb de beelden nog niet terug gezien. Waarschijnlijk moet je niet met je ogen knipperen, omdat je dan mijn tv optreden mist. Bij andere programma’s waarin ik mocht meedoen vond ik het niet zo erg, al is het altijd raar om jezelf op televisie terug te zien. Maar voor deze aflevering knijp ik ‘m een beetje. Ik was ten tijde van de opnames namelijk niet helemaal in topvorm, of beter: helemaal niet. Op het werk speelde de reorganisatie en eigenlijk liep ik al maanden op mijn tandvlees door de drukte. Goddank (letterlijk!) gaat het nu weer goed met mij, maar je snapt dat ik niet helemaal onbevangen klaarzit voor de buis terugkijkend naar mijzelf in die tijd…

Hebben jullie weleens mogen figureren in een televisieprogramma? Hoe was dat?

Bewaren