Bang voor John Williams

Wij kijken als gezin graag naar Help mijn man is klusser. Nou doen wij niet aan gender hokjes, dus in ons huis ben ik de klusser (en doet mijn man grotendeels het huishouden, bless him!). Maar al kijkend bekruipt mij toch de vrees…

John

Het programma is natuurlijk puur leedvermaak. In veel gevallen wil je roepen tegen het beeldscherm: “Vlucht meid, vlucht nu het nog kan”. Maar aan de andere kant voel ik wel een beetje mee met de niet-klussende sukkels… Ik weet hoe het werkt.

Want als John Williams hier op de stoep zou staan, dan heb ik ook iets uit te leggen. Nee, begrijp mij niet verkeerd, ons huis is goed bewoonbaar, geen kou of gevaarlijke electriciteit of andere huiselijke ongemakken. Maar er is al wel een klus die nu 1,5 jaar ligt… onze trap naar boven ziet er niet uit.

Fiets

Ik begon enthousiast in de herfst van 2017. Die vakantie legde mijn schoonvader op de bovenverdieping nieuw laminaat en ik zou het trapgat opknappen. Ons nieuwbouwhuis had destijds bouwbehang gekregen, dat  echt flats-flats-klaar op de muren was gegooid. Bijna letterlijk.
De hoeken waren al lelijk, maar na 11 jaar was het gaan “werken” en scheuren en mijn geel oranje (!) verfwerk was ik ook zat.

Het afhalen van het behang was een verschrikkelijke klus, zelfs met een speciale behangafhaaloplossing in water en met stoom. Met moeite kreeg ik het los. Tel daarbij op dat ik een smurfje van 1.70 m ben en dus moeilijk bij de hogere plekken kan.

En nadat ik de helft van het behang op de trap had afgehaald, gebeurde het… Manlief viel met zijn fiets over een lullig stoepje (denk: herfst, blaadjes, beetje nat en glad) en brak zijn hand op drie plaatsen. Omdat het huishouden op mij neerkwam, lag het werk volledig stil.

En alles staat stil…

In de loop van de tijd had ik af en toe wel horrels, en werkte ik een middagje weer een stukje behang af. Maar het schoot niet op. Het werd winter en dus donker in ons trapgat. Zelfs met het licht aan kon ik er niet lekker werken. Het behang afhalen bleef weer liggen…

John Williams staat hier gelukkig nog niet op de stoep. We lopen vrolijk langs de witte muur op de trap en ergeren gelukkig ons er allebei niet aan. Daarbij ben ik zo slim om echt één klus tegelijk te doen, zodat er geen diverse bouwputten in ons huis zijn.

Behangen of verven?

Het wordt verven in plaats van behangen. Ik wilde eerst behang, om de diverse slechte plekken van de muur te bedekken. Maar behangen heb ik nog nooit gedaan en het lijkt mij geen goed idee om dan gelijk met een schuine trap te beginnen. Verven wordt ook nog een klus, met eerst een voorstrijk (tegen de verf zuigende muren) en mogelijk twee lagen verf die nodig zijn.
Maar dan is het weer huisje Weltevree!

Ik heb het werk weer opgepikt. Het wordt lente en er zijn al diverse zonnige dagen geweest met genoeg licht om te kunnen werken. Momenteel moet ik alleen nog de behangrestjes langs de bovenste zoldertrap eraf halen en dan kan ik gaan voorstrijken en schilderen. Eindelijk! De komende twee maanden ga ik het afmaken. Want ik weet nu ook eindelijk welke kleuren het worden: een witte muur, met een lichtgrijze leuning. De gang beneden ga ik ook in de grijs en wit tinten veranderen, ooit. Een beetje Rivièra Maison beachhouse style lijkt mij wel mooi.

O ja, had ik al verteld dat in onze woonkamer het geverfde bouwbehang nu ook erg lelijk begint te worden…?