Niet doen maar denken

Weinig handwerk afgelopen week voor de DIY Diva, maar wel veel hoofd-werk. Toch deed ik wel iets. Lees maar mee, en dan krijg je er gratis wat bespiegelingen bij over het doen van leuke klusjes en verplichte nummertjes…

Gekocht

Deze week ging ik overstag op Marktplaats. Ik kocht een geweldige klederdrachtmuts van de Hoeksche Waard. Het mooie van deze “krullenmuts” of “keuvel” is dat het tule is “geblauwseld”. Ik ben gek op blauw…

Het kant is erg breed, want wie het breed had…

Ik ben er erg blij mee!

Aan de slag

Al weer bijna een jaar geleden kocht ik een pakketje om mijzelf happy te maken, en de kleine ondernemer te steunen. Ik ben al met heel veel leuke dingen aan de slag gegaan, maar er zit mij een ding dwars. Of om precies te zijn: drie dingen.

Drie bollen bruine wol van Rowan om fine lace werk mee te maken. Ik begon vol goede moed met de sjaal Diezig, waarvan het patroon was bijgevoegd.

Maar na een aantal avonden breien ben ik gestopt. Ik vond het niet mooi worden. Daarbij komt: wanneer draag ik een omslagdoek …?

Dus ik zocht verder. Ook via Instagram kreeg ik suggesties van mijn volgers over leuke ajour patronen.

Wederom haalde ik bovenstaand breisel uit, om vervolgens aan de Drops shrug te beginnen. Inmiddels heb ik al vele avonden gebreid, maar tevreden ben ik niet. Mijn ajourwerk verspringt steeds, waardoor het niet mooi is.

Misschien moet ik voor de avonden toch een simpeler werkje pakken, waarbij je niet na hoeft te denken… Maar eigenlijk kwam er een andere vraag bij mij op.

Waarom ben ik zo braaf bezig met een klus (drie bruine bollennetjes opbreien), die ik eigenlijk helemaal niet leuk vind???

Minimaliseren en opmaken is mooi, maar ik heb ook nog veel andere projecten (vooral op het gebied van kleding maken) liggen. Kan ik niet beter daar mee verder gaan? Want bruin past ook helemaal niet in de kleuren van mijn garderobe… Ik heb juist een bewuste keuze gemaakt voor rood-wit-blauw-zwart!

In hoeverre moet je verder gaan met iets dat geen voldoening geeft?

Deze week is sowieso erg gevuld met nadenken en hoofd-werk. Ik ben gevraagd een Engels artikel te schrijven op mijn vakgebied (geschiedenis). Heel eervol allemaal, want het komt in een boek met allerlei klinkende namen. Inmiddels heb ik de eerste versie ingeleverd, maar daarop kwamen best veel opmerkingen. Dat het coronatijd is, maakt het niet makkelijker om bibliotheken en archieven te bezoeken… Maar half februari is mijn deadline voor de correctie, dat moet gaan lukken.

Maar de balans ligt nu niet zozeer bij mijn handwerk.

Fijne week allemaal!