Van alles wat

Het was weer zo´n ´van alles wat´weekje. Ik ben lekker creatief bezig geweest op verschillende vlakken. Vandaag gaan we diamond painten, behang afkrabben om later te kunnen verven, sokken breien en ook nog achter de naaimachine en de breimachine!

Normaal

Mijn dagelijks leven wordt weer steeds normaler. Inmiddels fiets ik weer twee dagen per week naar kantoor. Heerlijk, zeker met dit weer.

Ik ben dankbaar dat ik na mijn fysiotraject weer energie voor tien heb, en ik mijn corona nasleep overwonnen heb! Het fietsen heb ik echt gemist. Dat uur voor en na het werk is precies genoeg om nog even te denken daarover, maar vervolgens te gaan denken over creatieve projecten. Zoals bijvoorbeeld: wat ga ik maken van deze twee lappen uit mijn voorraad?

• 

• 

Diamond painting

Ik heb nog net op tijd (voor 1 juli het gedoe begint met invoerrechten, ook over lage bedragen) bij Aliexpres een diamond painting besteld. De afgelopen jaren heb ik diverse icoon schildercursussen gevolgd, maar nu koos ik een diamond heilige uit China om te versieren met glittersteentjes.

Met diamond painting heb ik een haat-liefde verhouding. Ik vind het dom werk (sorry), maar misschien wel daarom is het zo rustgevend. Mijn heilige (Maria waarschijnlijk) ligt nu op een plank op onze eettafel. Zo heb ik haar bij de hand om ʻs avonds nog wat steentjes te plakken, en kan zij tegelijkertijd met een beweging weer weg als wij eten.

Huis opknappen

Het afgelopen jaar heb ik veel gedaan in huis. Niet zozeer vanwege corona, want het werk ging gewoon thuis door tijdens de lockdown. Nu is de hal aan de beurt. Het bouwbehang gaat eraf. Een rotklus, die ik in stapjes doe. Muur voor muur, want anders wordt het echt zoʻn ongezellige zooi. De hal blijft in dezelfde kleurtint (mint en lichtblauw), want ik wil mijn verfvoorraad opmaken. Wel wil ik met schilderstape willekeurige vakken maken, om zo een leuk patroon te krijgen.

Maar goed: druk bezig (uuuuuren…) en weinig zichtbaar resultaat.

Breien

Ik ben aan de tweede rampsok begonnen. Na een tijdje ontdekte ik dat ik nu toch een maatje groter breide… 80 steken voor maat 41. Bovendien zag ik dat mijn andere breinaalden dikker waren en voor een groter patroon zorgden. Tsja.

Maar ik ga gewoon verder, dan worden het de “zoek de verschillen” sokken 😉 De afgelopen tijd heb ik trouwens veel in de tuin zitten breien. Ik merk nu dat het echt warmer gaat worden. Mijn handen worden zweteriger en dat breit niet lekker als je met twee kleuren tegelijk werkt. Het schuift niet meer soepel over mijn vingers.

Nog meer breien

Breiwerk dat wel lekker gaat: mijn spencer op de breimachine. Ik heb een zwak voor spencers. Niet zo kriebelig als een hele trui, lekker warm, en dan het liefst het kakkers-model in tenniskleuren. Mijne is nu lichtblauw. Het boord krijgt witte strepen erin. Die brei ik wel met de hand. Dat vind ik mooier dan een breimachine boordje.

Zoals gebruikelijk ben ik na wat proeflapjes begonnen, zonder patroon. Vooral het maken van de v-hals was een uitdaging voor mij. Uiteindelijk is het best simpel: eerst het deel van de linkerschouder, dan draad afknippen en beginnen met het rechterdeel. Niet altijd heb ik gelijkmatig steken toegevoegd, maar daar komt een nog een boord, dat veel zal verdoezelen. Als ik klaar ben, zal ik zelf mijn patroon beschrijven op mijn blog. Met mijn nieuwe Passap Automatic breimachine kan ik inmiddels goed overweg. Wij begrijpen elkaar 😉 Ik brei nu over 150 naalden, wat ik met mijn Passap M-201 nooit haalde. Dat ging zo stroef.

Tot mijn verrassing was de 1 bol soft Zeeman al heel snel op. Maar omdat ik weer naar kantoor ga, kon ik makkelijk in de lunchpauze er 5 (voor de zekerheid) bijhalen. Voor 1 Euro per bol doe ik niet moeilijk. Tegelijkertijd de gedachte: hoe kan dat voor dat geld?

Daarnaast ben ik deze week weer voor het eerst sinds alle lockdowns wezen fun-shoppen bij de echte wolwinkel in ons stadje. De cadeaubon van de gemeente voor mijn vrijwilligerswerk is omgezet in een bestelling heerlijke zachte zwarte merino. Ik was de enige in de winkel (gelijk na openingstijd) en dat was prettig. De verkoopster kon mij goed helpen. Ik heb diverse wolletjes mogen aaien, en zij wist ook precies hoeveel meter nodig was voor een vestje.

Naaimachine

Op deze foto zie je beiden: op de paspop het resultaat van de breimachine, aan het haakje het resultaat van de naaimachine.

Toen ik door mijn lades ging, bleek ik opeens nog een soepele dunne stretchjeans te hebben. Eigenlijk is het zachter dan jeans. Het gaat meer richting joggingstof. Die had ik ooit voordelig bij Budgetstoffen mee besteld. Ik was de lap totaal vergeten. Omdat ik snel nieuwe shirts nodig heb (coronakiloʻs again), pakte ik het bestaande Knip patroon van juli 2015. Al eerder had ik daar mijn Engels drop shirt van gemaakt. Dat is zelfs nu nog te ruim, dus paste ik het formaat wat aan.

Een heel gewoon shirt, maar ik ben er blij mee. De neklijn maakte ik af met lingerie (picot) elastiek, dat deed ik al eerder en dat gaat snel en goed. Ik twijfel nog of ik mijn naam erop borduur (onderaan bij de zoom) en daar omheen een sjabloon tamponneer met verf. Nu is het een heerlijk neutraal shirt, dat goed kan op een drukke broek.

Morgen ga ik het shirt persen met een vochtige doek, om alle naden netjes te krijgen. Dan is ʻie echt af. Wel ga ik in de toekomst toch weer een ander t-shirt patroon kiezen, namelijk met mouwen. Dit zijn aangeknipte mouwtjes, lekker snel klaar, maar niet echt mooi van vorm.

Bloggen

Het is wel grappig. Meestal denk ik zondags: “Waar zal ik eens over gaan bloggen? Ik heb eigenlijk niets gedaan…” Als ik dan begin te typen, dan volgt er opeens een verhaal van een behoorlijk ADHD-achtige week. Tel daarbij de nodige wandelingen op (ik probeer nu een uur), plus nog een extra fietstocht met manlief en wat korte tuiniersessies. Dit alles zonder middagdutjes, en dan weet je het zeker:

Ik heb mijn energie terug. Ik ben er weer!

De DIY Diva