Vol met plannen

Ik zit vol met plannen voor 2020! Er zijn nog heel veel leuke projectjes die ik boven op zolder heb liggen. Het is tijd om ze af te maken…

Goede voornemens

Het viel mij (weer) op in mijn jaaroverzicht van 2019: ik ben een creatieve duizendpoot. Dat is leuk, maar soms heb ik een gevoel dat ik de focus mis. Ook kom ik tijd tekort, maar dat schijnt een algemeen probleem te zijn 😉 Nee, zonder gekheid: al jaren wil ik “iets” met illustreren. Ik kan aardig tekenen en daar wil ik wat meer mee doen, een goed voornemen, toch? Inspiratie genoeg met al die leuke boeken die ik de afgelopen tijd verzamelde!

Dit voorjaar ga ik weer schilderen. Ik sta weer ingeschreven voor de cursus iconen maken, die ik voor het laatste jaar ga volgen.

In mijn eigen poppenhuis wil ik dit jaar flink klussen (net als in het echt in onze woonkamer trouwens…).

Daarnaast is er natuurlijk altijd mijn naaiwerk. Na jaren van goede voornemens wordt mijn voorraadkast met stoffen nu eindelijk een stuk leger, en mijn kledingkast voller!

Het middeltje van de Marker klederdracht heb ik inmiddels ontdaan van de banden boven en onder. Dit jaar ga ik stukken inzetten en zelf borduren, zodat ik ‘m pas en ‘m echt kan gaan dragen. Bij het openen van “dit echt oude middeltje” (citaat van Marktplaats) zag ik trouwens baleinen met afrondingen van plastic… Interessant.

Naaiplannen

Dit jaar komt er een zomerbroek en een zomerjurk bij! Met de broek van punta di roma stof ben ik al bezig. Ik heb een fijn Burda patroon uit een exemplaar dat ik afgelopen zomer in Duitsland kocht. De zomerjurk wordt gerecycled uit een bloemig seventies katoentje van manlief’s oma. Dat was een jurk uit haar goede jaren, dus ik heb veel stof. Ik wil het patroon gebruiken dat ik ook voor mijn matrozenjurk had, maar dan met een peter pan kraagje aan de bovenkant.

Daarnaast “mag” ik of sweaterstof of velours kopen, waarschijnlijk rood, voor een nieuwe trui. Truien zijn als enige nog dun gezaaid in mijn zelfgemaakte garderobe. Ook nieuwe denim voor een (zwarte) spijkerbroek is toegestaan. Verder heb ik alles wel op orde in mijn kledingkast.

2020

Toen ik een jaar of vijf geleden begon met het zelf naaien van mijn garderobe, was 2020 het magische jaar voor mij. In dat jaar zou mijn kast uitsluitend gevuld zijn met zelfgemaakt spul. Nou, ik ben een heel eind, maar ik ga niet “all the way”. Dat zou namelijk inhouden dat ik mijn krijtstreep blazer van H&M moet weggooien, net als mijn zilveren winterbroek van Didi, en nog wat andere stukken.

Wat ik nog heb uit de winkel, blijf ik gewoon lekker dragen tot het echt op is. 2020 is maar een getal. Draagbare kleding weggooien doe ik niet. De kringloop is eventueel een optie, maar waarom zou ik?

Ook heb ik voor komend jaar 2 nieuwe zolen van Sneakerkit liggen. Op de foto hierboven zie je mijn allereerste schoenen die ik ooit met dit concept maakte. Mijn eerste Sneakerkit kreeg ik als blogger, maar het beviel zo goed dat ik bij de voordelige voorinschrijving zelf 2 kits kocht van de verbeterde versie. Ik ben al bezig met het geweldige rode “krokodillenleer” dat ik kocht op de lapjesmarkt. Zo leuk om te doen! De pasvorm en zool zijn verbeterd, dus als het goed is werkt het nog lekkerder.

Handwerken

Handwerken blijft ook mijn ding. Dit jaar ga ik sowieso naar de Textieltentoonstelling in Leiden. Dat is mij een paar jaar geleden goed bevallen.

Ook wil ik nog naar de sokken tentoonstelling van het Textiel Research Center, misschien kan ik het combineren.

Ik droom van een gehaakte Persian Tiles deken. Tot nu toe is sokken breien ’s avonds bij de tv een heerlijk tijdverdrijf, maar haken kan ik ook. Deze bonte stijl van de deken past zo goed bij mij. Ik heb altijd moeite om stil te zitten en alleen maar te kijken, ik heb altijd een handwerkje erbij.

Zo blijft er van een focus natuurlijk weinig over, als je deze ruime handvol onderwerpen hiervoor genoemd overziet. Tsja. Misschien hoort dat ook bij mij en wordt het tijd om dat te accepteren. Zoals één lezeres reageerde: “Je lijkt er geen last van te hebben”. Inderdaad, ik vind het heerlijk om door crealand te fladderen.

400 jaar

In ieder geval weet ik dat ik de eerste drie maanden nog druk bezig ben met het afronden van het herdenkingsboek van dit 400 jaar oude kerkje, waar ik graag kom.

Ik ben historica, dus het afgelopen jaar heb ik veel in het archief hiervoor gezeten. Onderzoek is leuker dan de afronding van een tekst naar een boek… Het heeft mij wel veel gebracht, en vooral buiten mijn comfortzone… Wat denk je van enkele wankele ladders opklimmen om helemaal bovenin op het orgel te zitten en daar foto’s te nemen! En ik ben bij veel mensen die ik nog niet kende op bezoek geweest om foto’s uit het verleden te verzamelen.

Het leukste gedeelte van het feestjaar: in september is er een maaltijd- en toneelfeest. Het is de bedoeling dat je daar verkleed komt. Dus het is tijd om voor mijzelf eens een Hoeksche Waardse klederdracht japon te maken! Daar liggen immers mijn wortels, dus die dracht hoort bij mij. Laat ik nou ook van plan zijn om de gordijnen in de woonkamer (op sommige plekken flink verschoten na 13 jaar hangen) te vervangen… Van de goede stukken kan ik vast een goede japon maken, al wordt creme ribfluweel stof misschien wel wat warm voor september 😉

De bijbehorende “krullenmuts” van kant en tule heb ik al. Hieronder zie je de exemplaren die ik fotografeerde in het Klederdrachtmuseum in Amsterdam (rechts).

Genoeg om naar uit te kijken dus! En mijn focus…, ach ik zie wel. Moet je voor elk jaar een strak plan hebben wat je gaat doen? Nee toch! Mijn beste plan voor dit jaar is goed voor mijzelf te zorgen, in de zin van dat ik niet te druk wordt met elke dag een afspraak, maar juist me-time ga overhouden!