Poppenhuis en perfectionisme

Een poppenhuis waarvan alle kastjes en laden open kunnen en die dan ook gevuld zijn met miniatuurtjes: ben je dan goed bezig of heeft de DIY Diva last van poppenhuis perfectionisme?

Perfectionisme

De poppenhuizen uit de zeventiende eeuw daar ben ik gek op. Ik kan in een museum rustig een hele poos staan kijken hoe ze gemaakt en gevuld zijn. De meeste miniaturen erin zijn echt “bruikbaar”. Onlangs op de fiets, nadenkend over nieuwe knutselprojecten, kwam het besef:

Dat wil ik ook!

Ik wil geen blokje massief hout, met daarop dunne plankjes geplakt die de illusie van een keukenblok wekken. Ik wil een echt keukenblok, waarvan de deuren en laden open kunnen!

Uiteraard sloeg ook de twijfel toe: wil ik niet te veel? Is dit niet een megalomaan plan, ben ik niet te perfectionistisch bezig?

Want bij het maken van mijn kledingkast bleek al hoe moeilijk het is om scharnieren te maken in 3D, of te plakken… Dat probleem krijg ik dan nog veel vaker.

Aan de andere kant: dit wordt MIJN huis! Ik maak ‘m helemaal naar mijn smaak en hoef geen rekening te houden met anderen (denk: grijpgrage kinderhandjes). Bovendien wordt het voor mij vaak pas interessant als het om een eigenaardig plan gaat. Kortom: ik ga ervoor. Ik ga mijn kasten helemaal echt maken en vullen met bijvoorbeeld de mooiste miniatuur kleding!

Ik denk dat perfectionisme pas een probleem wordt, als het je belemmeren gaat. Dus als ik het zo goed zou willen doen, dat het poppenhuis niet verder komt. Dat zie ik niet zo gauw gebeuren. En een beetje perfectionisme maakt de wereld wel veel mooier!

Poppenhuis

Echt veel lijn zit er nog niet in het opknappen van mijn seventies poppenhuis. Zeker, af en toe maak ik een meubeltje in 3D en laat ik dat uitprinten, maar het huis is nog praktisch leeg. Nu speelt ook mee dat juni zo’n drukke maand is. We hadden al de examenuitslag en examenreis van oudste en mijn verjaardag achter de rug. Wat nog volgt is meehelpen met het zomerfeest van school, schoolkamp van de jongste, lekker even een paar dagen weg met manlief (crossen in een 2 CV!), de versieringen regelen van het eindfeest van de jongste en de diploma uitreiking van de oudste. Allemaal leuke dingen, maar ik word al moe als ik het opschrijf. Voor mij is dit gewoon veel…

Dit is dus niet een maand om eens rustig te gaan zitten ervoor. Op de fiets (dan denk ik altijd lekker na, dat is mijn uurtje) bedacht ik al wel een plan de campagne. Een poppenhuis start je met het aanleggen van de verlichting, daarna behangen en stofferen en dan pas vullen. Dus ik heb gelijk wat minilampjes bij Aliexpress besteld. (Hoera, hoera, lang leve mijn vakantiegeld). De meeste lampjes zijn waarschijnlijk net iets te groot (1:12) voor mijn schaal (1:18) en bovendien zelfs oetlelijk, maar die ga ik “verbouwen”. Over een paar weken, hopelijk na onze vakantie, zijn ze er en kan ik met de verlichting beginnen.

Kraan…

Maak je over mijn poppenhuis perfectionisme maar geen zorgen, het gaat niet té ver. Echt water laten lopen uit een miniatuurkraan, of een wc-tje kunnen doortrekken vind zelfs ik too much…