Geluk uit mijn jeugd – De DIY Diva

Waar word je gelukkig van? Als ik terugga naar mijn wortels, dan komen eigenlijk twee dingen naar voren: lezen en tekenen. Lezen heb ik jarenlang niet meer gedaan (na een ‘overdosis’ aan wetenschappelijke literatuur die ik las voor mijn proefschrift). Hetzelfde gold voor tekenen. Beiden zijn terug in mijn leven, maar nu digitaal!

Vroeger

Als kind ging ik op woensdagmiddag en vrijdagavond naar de bibliotheek in ons dorp. De stapel die ik haalde (het maximum aantal), was binnen 24 uur gelezen. Het was heerlijk. Ook mijn literatuurlijst op de middelbare school was geen probleem. De verzadiging kwam pas nadat ik 11 jaar had gedaan over mijn proefschrift. Daarna heb ik jaren geen boek meer opgepakt. Eigenlijk is sinds de coronatijd mijn leeshonger een beetje terug, mede dankzij de digitale bibliotheek die ik toen ontdekte. Ik begon met het boek van Michelle Obama (aanrader, ook om meer over discriminatie te weten te komen) en sindsdien volgde nog veel meer leesvoer.

Ook het tekenen gaat tegenwoordig digitaal. Maar het duurde even voordat ik de weg vond.

Scannen

Het was lekker, een rustig avondje met man en oudste kind aan het werk en jongste al in haar kamer. Ik deed de radio aan en ging tekenen, net als ik in mijn jeugd altijd deed. Gewoon op papier.

Ik verkende de mogelijkheden en het vinden van mijn stijl. Ik weet dat ik vooral met zwartwit werk.

Inkleuren maakt mijn werk minder “sterk”. Kleurpotlood gaat snel maar is te vaag. Stiften geven vaak geen mooi resultaat bij grote vlakken. Aan inkleuren met verf waag ik mij weinig.

Je kunt gelijk op een tablet tekenen, met een digitale pen. Dat heb ik uitgeprobeerd met de Rowrite, en het is ook reuze handig.

Op die manier sla je de fase van scannen over. Helaas moest de Rowrite na het uitproberen en bloggen erover weer terug…

Eenmaal terug van digitaal naar viltstift was dat toch ook heel prettig.

Vuurtoren

Ik hou van strand en vuurtorens. Het is altijd magisch om ergens in een vakantiebed te liggen en regelmatig het licht door de gordijnen te zien schijnen en weer verdwijnen. Ik maakte een landschapje.

De tekening is hier al iets bewerkt. Ik knipte ‘m uit en zette ‘m recht. Ik had namelijk een beetje scheef gescand.

Nijntje stijl

Bewust had ik erop gelet dat de zwarte lijnen de vlakken goed afsloten. Na het bijwerken van de tekening was het tijd om te gaan kleuren.

Ik vind de tekening zo super geworden! Ik gebruik een gratis fotobewerkingsprogramma, waarmee je ook illustraties kunt bijschaven. Ik gebruik dit paint.net al jaren. Maar elk bewerkingsprogramma heeft deze tool wel: het emmertje verf om vakken te vullen met een kleur, die je vooraf selecteert.

Het is reuze eenvoudig, ook leuk om met kinderen te doen. Ik heb het heel simpel gehouden, zonder schaduwvlakken enzo. Gevolg is dat je dan een tekening helemaal in Nijntje stijl krijgt! (Idee voor mijzelf: als… àls ik ooit kleinkinderen mag krijgen, dan wordt het tijd voor een eigen kinderboek!)

Meer!

Daarna volgde een krantenfoto van Mont Saint Michel, het bekende Franse dorp op een rots, omgeven door water. Wij zijn er ooit geweest en het heeft diepe indruk op mij gemaakt. Het was ook een fijne foto om na te tekenen.

Mont Saint Michel tekening met foto diydiva

Inkleuren deed ik niet. Het bleef weer bij zwart wit. Ergens is er toch altijd een drempel. Om te scannen moet ik naar zolder. Die computer doet er 3 minuten over om op te starten. Dan scannen en opslaan… Het zijn allemaal net teveel stappen om ʻevenʻ te doen.

Toen stapte ik de digitale hemel binnen!

Procreate

Het begon met de Flow. (Ik hou van dat blad: creativiteit en gelukkig leven, twee onderwerpen waar ik heel erg mee bezig ben). Dankzij mijn tijdschriften app lees ik nu voordelig de Flow. Er was een interview met een beroemde tekenaar, qua leeftijd ook senior, zijn naam is helaas niet blijven hangen. Het verhaal dat hij ʻs ochtends in bed al begon te tekenen op zijn Ei-foon maakte wel indruk op mij. Hij hoefde niet uit zijn warme bed te stappen, zich aan te kleden en aan zijn werktafel te gaan zitten. Het licht hoefde zelfs niet aan als hij creatief aan zijn dag begon met een tekeningetje. En ik heb ook zoʻn Ei-foon.

Hij gebruikte de app Procreate (pocket versie). Na wat googlen las ik overal juichende reviews: dit was het beste tekenprogramma. Voor 5,50 Euro betrad ik de tekenhemel.

Echt.

Mijn teken-mojo is helemaal terug. Natuurlijk kostte het eerst tijd om het programma uit te vogelen. Maar het werkt allemaal heel intuïtief en dus logisch. Ik ben echt iemand die ʻs avonds op de bank ook nog iets naast tv-kijken wil doen. Naaien is mijn grootste hobby, maar niet zo praktisch met al die spelden op mijn bank… Dus nu zit ik ʻs avonds heerlijk kleine tekeningetjes te maken. Ik wil graag wat modetekeningen in mijn blogontwerp. Ik begon met zwarte omlijning, maar zag al snel dat dit niet werkte voor mijn stijl.

Iets anders leuks: fotoʻs voorzien van tekeningen. Dat vond ik altijd al zo leuk op het blog van Ingthings. Met Procreate is het “over tekenen” van een foto een fluitje van een cent. Ik probeerde deze stijl uit voor een prijsvraag, waarmee je in onze stad zonnepanelen kunt winnen! Dat is voor mij als “groentje in de dop” een droom, die door de hoge kosten nog niet was gerealiseerd. Helaas won ik niet.