Minder vrolijke sokken
Ik ging enthousiast van start met een paar uit het Vrolijke sokken breien boek. Inmiddels ben ik wat minder vrolijk geworden. Maar ik haakte weer aan…
Vrolijke sokken
Ik ging enthousiast van start met mijn vrolijke sokken. Op het blog van Akkelien van de Breimeisjes was ik al gewaarschuwd, dat deze sokken klein kunnen uitvallen. Ik had dus flink ruimer opgezet. Maar toch…
Ik was voorbij de hiel. Steeds heb ik onderweg gepast, maar het wringt… Toch iets te strak. Daarvan geef ik trouwens de Vrolijke breimannen niet de schuld. Want ik breide een Hollandse hiel in plaats van de door hun gepropageerde boemeranghiel. Misschien heeft dat er mee te maken dat het vooral bij de wreef zo strak zit. Datzelfde probleem had ik ook bij mijn geweldige schaapjes sokken.
Daar had ik nog het patroon aangepast volgens oma´s en mama´s richtlijn om drie maal na een toer te minderen. Dat heb ik niet gedaan bij de Vreselijke, o nee ik bedoel Vrolijke sokken. Die bovendien van katoen zijn, dus een paar keer wassen en dan zijn ze nog strakker.
Ik ben gestopt met de Vrolijkheid, want ik weet inmiddels als zelfmaakster één ding zeker: als het niet helemaal lekker zit, dan draag je het niet. Punt uit. Ik laat alles weer een poosje liggen om na te denken. Het beengedeelte is goed, maar hoe ga ik het verder oplossen.
Haakvest
Gelukkig zit ik niet om een projectje verlegen. Ik ga nu weer verder met mijn gehaakte vest. Ik moet de sluiting en het mouwboord nog, dan is het al klaar!
Je ziet hier op mijn Insta hoe het bijna past 😉 De mouwen heb ik afgemaakt op de wijde manier, dat beviel toch het beste.
Verveling?
Om elke vorm van verveling tussen twee projecten in te voorkomen, heb ik al een nieuw haakvestje gevonden… Ik zag ʻm al een tijdje terug en was op slag verliefd: de Olga cardigan. Hij staat in een aflevering van het blad Yarn, in het Folk nummer. Zelf kocht ik het patroon voor nog geen 3 Euro op Ravelry.
Het lukte niet om een online plaatje hier door te linken. Dat hou je nog van mij tegoed.
Zondagmiddag haalde ik mijn wol tevoorschijn die ik wilde ophaken. Tsja. Te dik, te weinig… Ik ga rigoreus daar iets aan doen. Mijn resten gaan naar de kringloopwinkel. Daar kan ik echt niets meer mee, ook niet als ik het combineer, want de kleuren passen niet bij elkaar.
Als de winkels weer open zijn, dan koop ik lekker de bijbehorende wol in het lichtblauw. Alvast voor mijn verjaardag (haha, dat duurt nog 4 maanden…).
Ik wens jullie een goede week.
Dit vind je misschien ook leuk
Eerste keer: sokken met ingebreide kleur
Een treurig kado
