Leren hoe je een leren tas maakt…
Voor mijn verjaardag wilde ik graag echt leer kopen op de stoffenmarkt, maar die kraam stond er niet. Als alternatief werd het toen maar een grote (en voordelige) hoeveelheid blauw kunstleer (skai), waarmee ik ook lekker kon klooien… Want ik wilde mijn eerste leren tas gaan maken!
Een plan
Normaal werk ik graag freestyle, zonder patroon probeer ik zelf iets uit. Nou, dat kan dus niet met (nep)leren tassen. Daarbij moet je echt van tevoren een goed plan hebben, want improviseren kan eigenlijk niet. Een stappenplan is noodzakelijk, want je stikt nu eenmaal makkelijker een voorvak op een los voorpand, dan op een complete tas. Want dan is alles een stuk minder wendbaar onder de naaimachine. Uithalen en overdoen is sowieso uit den boze, zo krijg je immers gaatjes in het leer!
Voorvak
Eerst heb ik het stuk voor het voorvak geborduurd met een groenblauw motief.
Het verschil van leer en nepleer lijkt mij ook in de dikte te zitten. Een nadeel is dat je bij nepleer niet gewoon 1 stuk kunt opnaaien, dat geeft een lelijk wit zijrandje. Je moet dus weer omvouwen en omstikken.
Later kreeg ik het idee om het voorvak (dat lelijk was vanwege witte zijrandje) te vervangen (of eigenlijk daarbovenop te stikken) met een mooi borduursel. Omdat de tas toen al grotendeels aan elkaar was gestikt, was het een heel lastig karwei om dit te doen. Bovendien ging het niet helemaal recht en de plooien die ik kreeg, bleken ook niet helemaal gelijk. Kortom: maak eerst het voorpand met voorvak af en zet dan je tas in elkaar.
Hengsels
Mijn hengsels zijn zeer aardig geworden. Gewoon een koord in een reep leer en dan zo dicht mogelijk daarnaast stikken en vervolgens kort afknippen. Hierbij is ook een plan noodzakelijk: vooraf moet je weten hoe lang je de hengsels wilt. Anders wordt het lastig om twee van dezelfde lengte te maken. Ik koos voor 70 cm en dat bevalt goed.
Alleen het aanzetten is echt lelijk geworden. Achteraf had het beter geweest om de hengsels ergens bovenaan tussen voering en bovenkant vast te naaien.
Dat ik bovendien één hengsel gedraaid heb vastgezet, valt gelukkig nauwelijks op.
Winkel
In mijn lunchpauze loop ik graag een rondje. Regelmatig kom ik zo langs de etalage van een prachtige leren schoenen- en tassenwinkel. Ik ging aan de slag met een idee van een tas, die ik daar had gezien. Dat bleek dus achteraf te moeilijk…
Toen ik merkte dat dit model te moeilijk voor mij werd (ik wilde een Amsterdam-proof tas met rits en veilige portemonnee vakken), heb ik toch maar een eenvoudiger versie gemaakt, zonder sluiting.
Weet je, ondanks alle fouten en mislukkingen die ik hierboven beschreef, ben ik toch heel blij ermee. Als ik ‘m gebruik is ‘ie best aardig en zeker lekker van formaat, namelijk 43 cm lang en 35 cm hoog. Gewoon een lekkere tas voor vergaderingen (een ordner past erin) of op visite!
En nu hoop ik dat op een volgende stoffenmarkt wel weer een kraam met leren lappen staat!
