Valentijnsdagkaart maken: borduurkaart

Leuk he? Deze kaart kwam ik tegen op Instagram bij www.studiodewinkel.nl Toen ik echter op hun site keek, kon ik ‘m niet vinden om te kopen. (Wanneer iemand dat wel weet, dan hoor ik dat graag, zodat ik hier de link kan vermelden.) Dus heb ik de kaart zelf gemaakt…

Voor verschillende gelegenheden

Deze kaart is niet alleen leuk voor Valentijnsdag, maar ook geschikt voor een verhuizing, samenwonen of huwelijk. Hier is één kruisje, dus één stad, rood gemaakt. Dat kan zijn waar jullie (gaan) wonen. Maar als je gaat samenwonen/trouwen en beiden uit verschillende plaatsen komt, dan maak je toch gewoon daarvoor twee steekjes rood?!

Je kunt ‘m ook gebruiken als uitnodiging voor je bruiloft! Het is een gigantisch werk om Nederland te borduren, dus het is handig één exemplaar te maken en vervolgens te scannen. Met dat digitale bestand kun je vervolgens veel kaarten laten drukken. Het origineel lijst je lekker in en die komt in je huis te hangen!

Vooraf dus een waarschuwing: deze kaart vergt veel tijd om te maken, qua prikken en borduren. Begin er op tijd mee, want anders krijg je ‘m niet af! Voor Valentijnsdag zou ik er zeker nu mee starten…

Aan de slag

Ik had de Instagram foto uitgeprint als voorbeeld. Met een kinder prikmatje eronder ben ik gaatjes gaan maken. Nou, zo’n bijbehorende prikpen is dus gewoon bot. Ik snap het wel, anders is het te link met die kleintjes. Niet geschikt voor mama, dus pakte ik een gewone speld.

Omdat ik meerdere van dit soort kaarten wilde maken (tenminste: dat wilde ik aanvankelijk nog wel…) had ik onder de print 3 lagen karton gelegd. Heel ambitieus… De eerste prikken gingen nog wel.

Een zucht van verlichting: de laatste prik is gemaakt… Het eerste resultaat waren dus 3 geprikte landkaarten, het andere resultaat: een megablaar op mijn vinger en een zere duim! Want drie lagen karton eronder is veel te veel.

Ik ging vrolijk verder. (Toen nog wel…) Dit kaartje met borduurzijde zat bij het decembernummer van Molly Makes. Een draad was veel te dun, met 4 draadjes tegelijk zag het er beter uit. Maar zoveel draden maakt het ook weer niet makkelijker…

Love takes time…

Borduren is altijd heel bedrieglijk: je ziet het er niet aan af, maar je bent heel lang bezig ermee. Omdat het tegenzat (de 4 draden gingen voortdurend in gevecht met elkaar en raakten steeds in de knoop) kostte het mij een paar uur borduren!

Je moet dus wel heel veel van iemand houden om zo’n kaart te maken…

Dit is het eindresultaat. Omdat niet alle prikken recht zijn gezet, is het resultaat tamelijk freestyle (om het aardig te zeggen). Toch vind ik dit ook wel grappig. Ik heb het borduursel uitgesneden en gemat op rood papier. Daarna is het met dubbelzijdig, dik tape op de witte kaart geplakt.

Nu heb ik nog twee geprikte kaarten over om te maken…