Me Made May: de conclusie en Volendam sweater

Het was de eerste keer dat ik meedeed met Me Made May. Deze maand is in het leven geroepen om het zelf maken van kleding nog meer te stimuleren. Al snel merkte ik dat je vooral niet hieraan mee moet doen, als je druk met andere naai-dingen bent…

Druk

De eerste weken van mei maakte ik de Walcherse streekdracht voor Hanna af. Ik begon daaraan in de herfst van vorig jaar. Op zich ben ik geen “ik heb een deadline nodig” typje, integendeel. De afgelopen maanden ben ik echt actief aan de slag gegaan, maar die laatste loodjes waren druk. Nog even dit, nog even dat, allemaal kleine klusjes, die toch tijd vergen.

Kortom: doe alleen mee aan Me Made May als je daar tijd voor hebt…

Top ervaring

Mijn belofte om elke dag minstens 2 zelfgemaakte stukken aan te doen bleek een eitje. Het zou pas echt een uitdaging zijn geweest als ik 3 of meer had gedaan. Want met een slip, sokken en een broek of shirt ben je er al snel. Zeker toen het weer verbeterde, werd het nog makkelijker. Toen kwam ook mijn macaron voorjaarsjas uit de kast. Mijn zomergarderobe bevat nog meer zelfgemaakte stukken dan die voor de winter.

Top ervaring

Toch bezorgde deze maand mij een top ervaring. Er was één dag, waarop letterlijk mijn gehele garderobe zelfgemaakt was! Dat was trouwens een “gewone” dag qua temperatuur, dus ik heb het hier niet over een jurk met ondergoed en klaar. Nee… Ik droeg: mijn donkerblauwe jeans, met een poppenhuisprint t-shirt. Voor buiten had ik mijn macaronsjas mee. Onder mijn kleding had ik mijn Watson bh en een zelfgetekende slip. Tenslotte droeg ik mijn katoenen zelfgebreide sokken. Zo bij elkaar lijkt het kakelbont, maar je ziet het ondergoed natuurlijk niet en mijn spijkerbroek is lekker neutraal.

Het was echt super, alles zelfgemaakt behalve mijn schoenen. En laat ik nu net een website hebben ontdekt (van Nederlandse ontwerpers!) die een DIY sneakerpakket aanbieden…! Word vervolgd, want we zijn een samenwerking aangegaan!

Poppenhuis shirt?

Ja, ik maakte een poppenhuis t-shirt en mijn Volendamse sweater wacht nog op zolder. Naaien voor het huidige seizoen werkt immers prettiger…

Nadat ik Hanna de Walcherse outfit had gegeven, heb ik eerst een dagje “vrij” genomen van de naaimachine. Maar daarna ging ik weer aan de slag met de sweater. Op zich is dat een klus, die ik met twee vingers in mijn neus kan doen. Maar omdat deze trui een aparte halsuitsnijding heeft, die precies moet passen met de originele kraplap eronder, hikte ik hier lang tegenaan. Inmiddels is het halsboord klaar, en het is goed gelukt. Nu nog klittenband of drukkers zodat het ook goed blijft zitten…

Ik dacht dat het zou lukken om deze sweater nog in mei af te krijgen. Alleen werd het zo warm, dat ik geen zin meer had in een mouwaanpassing bij de schouder en de mouw- en onderboorden… Mijn naaispullen staan op zolder, waar de temperatuur nu constant tropisch is. Ik pas tussendoor veel, en dan is het niet aangenaam, zo’n dikke trui in een “sauna”.

Dus heb ik maar een praktisch shirtje gemaakt tussendoor, met het patroon dat ik overtrok van een fijn Didi shirt en een lapje dat er al een jaartje ligt…

Volgend jaar?

Volgend jaar (jawel, dan doe ik weer mee), ben ik echt van plan om elke dag een foto te nemen, zodat ik een mooie gallery daarvan kan maken. Ik wil dan minstens 3 zelfgemaakte dingen dragen en ik maak die maand nog een nieuw item.

Maar wie weet wat voor leuk project daar misschien weer tussendoor fietst…