Winterjas in wording

Ik schreef al eerder over mijn winterjas, of beter: mijn wijde winterjas. Het patroon dat ik had, voor een nette damesjas, bleek echt mega-oversized. Inmiddels heb ik de zijkanten ingenomen en lijkt het beter te worden…

Wijd

Ik had echt gepast tussendoor, met het patroon en nog zonder voering. Maar toch bleek mijn jas echt te wijd te worden.

Ik haalde van de zijkanten 5 cm af en nu staat het beter, zoals je op de foto hieronder ziet. Die foto is genomen op zolder, in mijn naaidomein. Rond de spiegel heb ik een smal prikbord, waarop ik mode inspiratie ophang. Onder de Desigual spijkerhoes staat mijn nieuwste liefde, een Singer trapnaaimachine uit 1913!

De zwarte lap in het midden van mijn jas wordt de (nep)leren windvanger. Ook altijd leuk om leer onder de naaimachine te hebben…(not!).

Vergeten

De foto waarop heb ik de voering vastgenaaid heb aan de bovenkant komt een volgende keer. Inmiddels is de jas weer helemaal binnenstebuiten gekeerd om de naden bij te knippen.

Het is wel jammer dat ik bij het vaststikken de wind- en waterdichte voering even vergat 😉

Dat heb ik gisteravond goedgemaakt. Ik knipte het bijgewerkte patroon voor de derde maal uit. Ik wil een beetje vaart maken met mijn winterjas, omdat ik geen warm alternatief meer heb. Momenteel is het nog te doen met mijn dunnere tussenjas, maar de maanden vliegen al weer voorbij en voor je het weet sta je buiten naar het vuurwerk te kijken…

Stapjes

Ik werk de laatste tijd veel in stapjes. Ik voel me goed bij routines. Dus nu ga ik elke avond nadat de vaatwasser is ingeruimd na het eten naar zolder. Daar ga ik een uurtje bezig met mijn naaiwerk. Ongemerkt kom je zo toch verder, al is het met kleine vooruitgangen. Ik merk ook dat het goed werkt als ik bijna geen zin meer heb. Dan plan ik wat ik nog afmaak, en denk: morgen ga ik dat aanpakken. Zo blijft mijn concentratie beter en dat komt je naaiwerk ten goede.

Al vergeet ik dus nog af en toe een voering 😉