Baby it’s cold outside…

… dus wil ik een bivakmuts dragen! Oei, wat was het koud he, vrijdag. Het was afzien op de fiets, maar dankzij mijn bivakmuts was het te doen. Nou moet ik zeggen, eigenlijk vind ik die mutsen een beetje eng. Om te zien dan, restantje uit mijn jeugd, waarin zwarte bivakmutsen vooral gedragen werden door terroristen en andere griezels… Ook het dragen van de meestal gebreide exemplaren gaf mij letterlijk de kriebels. Maar ja, het was nodig omdat de winters toen natuurlijk veel strenger waren (in mijn gedachten dan). Dit jeugdtrauma is opgelost dankzij een zelfgemaakte fleece muts!

Fleece

Deze fleece bivakmuts is wél mijn favoriet geworden. Bij gewone mutsen weet de wind altijd precies een gaatje te vinden tussen muts en sjaal.

Ik maakte ´m van restjes fleece. Het principe is simpel: je naait een muts, bestaande uit 4 gelijke delen, plus een rand eronder. Ik maakte ooit een tutorial voor een babymuts, voor deze muts moet je de delen wat groter tekenen en gebruik je 4 driehoeken…

Voor de onderkant, het gedeelte van de col, knip je twee stukken, een kort deel dat je aan de nek naait en een groter gedeelte, dat voor je mond en hals zit. Hoe groot je dat knipt, is een kwestie van uitproberen. Mijn nekgedeelte is ruim 10 cm, maar bij een volgende col zou ik ‘m langer maken. Als de muts klaar is, speldt je de col eraan vast om te passen. (Prik je niet!)

Voordeel

Het voordeel van dit model is dat je, als het warmer wordt onderweg, gewoon het voorstuk onder je kin kunt duwen. Het fleece is rekbaar genoeg daarvoor. Mijn tweelingzus laat dat zien als rechter persoon op de foto 😉

Het nadeel is dat je bril snel beslaat als de col erg hoog zit, maar dat heb je met losse mutsen en sjaals ook.